کاش آسمان حرف کویر را میفهمید و اشک خود را نثار گونه های خشک او میکرد !
کاش واژه حقیقت آنقدر با لبها صمیمی بود که برای بیان کردنش به شهامت نیازی نبود !
کاش دلها آنقدر خالص بودند که دعاها قبل از پایین آمدن دستها مستجاب میشد !
کاش شمع حقیقت محبت را در تقلای بال پرسوز پروانه میدید و او را باور میکرد !
کاش مهتاب با کوچه های تاریک شب آشنا تر بود !
کاش بهار آنقدر مهربان بود که داغ را بدست خزان نمیسپرد !
کاش فریاد آنقدر بی صدا بود که حرمت سکوت را نمی شکست !
کاش در قاموس غصه ها شکوه لبخند در معنی داغ اشک گم نمی شد !
و بالاخره .....
کاش مرگ
معنی عاطفه را میفهمید !
وعاطفه معنی عشق و...

۲۱ خرداد ۸۲