کاش آسمان حرف کویر را میفهمید و اشک خود را نثار گونه های خشک او میکرد ! کاش واژه حقیقت آنقدر با لبها صمیمی بود که برای بیان کردنش به شهامت نیازی نبود ! کاش دلها آنقدر خالص بودند که دعاها قبل از پایین آمدن دستها مستجاب میشد ! کاش شمع حقیقت محبت را در تقلای بال پرسوز پروانه میدید و او را باور میکرد ! کاش مهتاب با کوچه های تاریک شب آشنا تر بود ! کاش بهار آنقدر مهربان بود که داغ را بدست خزان نمیسپرد ! کاش فریاد آنقدر بی صدا بود که حرمت سکوت را نمی شکست ! کاش در قاموس غصه ها شکوه لبخند در معنی داغ اشک گم نمی شد ! و بالاخره ..... کاش مرگ معنی عاطفه را میفهمید ! وعاطفه معنی عشق و...
۲۱ خرداد ۸۲ |